Mijn 34 uur lange reis

Hehe, ik ben eindelijk aangekomen in mijn appartement nadat ik 34 uur onderweg ben geweest. Ik vloog vanuit Amsterdam naar Guangzhou waar ik een overstap van 14 uur had. Ik maakte me natuurlijk allang zorgen over wat ik daar in vredesnaam ging doen. Daarbij had ik nog een vaccinatie bij me die koud bewaard moet worden. Kortom, ik zou die ergens moeten dumpen bij een eettentje en daar alle 14 uur moeten zitten. Gelukkig bleek dat ik bij aankomst bij de International Flights een gratis hotel kreeg aangeboden, omdat ik zo'n lange overstap had. Ik dacht, mooi, niets meer aan doen en gaan met die banaan. Ik hoefde alleen nog even mijn tijdelijke (1 dags) visum in te vullen zodat ik ook daadwerkelijk van de airport af mocht. Na lang te hebben moeten zoeken naar deze pick-up-point ben ik naar dat hotel, zo'n 15 min rijden van de airport, gebracht. Nou, ik had niets te klagen want ik had een prachtige kamer waar je u tegen zegt!!! Ik ben wel 5 keer onder de douche gaan staan en lekker gaan slapen. het was daar overigens overdag. Ik kwam 's ochtends vroeg aan en vloog die avond weer door. Ideaal was natuurlijk dat ik daar mijn vaccinatie koud kon leggen in de koeling. Ik heb dat ding echt met mijn leven bewaakt.
Die avond werd ik om 6u opgepikt vanuit het hotel weer naar de airport. Tijdens het wachten op die bus, raakte ik aan de praat met een man begin 30 die ook terug naar de airport moest. We hadden het snel over van alles en nog wat en hij bleek al een hele tijd geleden te emigreerd te zijn naar Australie. Hij reist veel voor z'n werk en vertelde veel over Australie.
Op het moment dat ik met hem bij de duane sta, besef ik me dat ik m'n vaccinatie die ik met mn leven had bewaakt, niet meer bij me had. Ik raakte volledig en paniek en ben als een gek teruggerend naar het punt waar het hotel werd geregeld. Ik kon maar 1 ding bedenken, en dat was dat ik hem in de bustransfer terug naar de airport heb laten staan. Met hun gebrekkige Engels is het dan wel gelukt om hun duidelijk te maken wat er aan de hand was. ik had nog 2 u voordat ik ging boarden, dus had genoeg tijd om nog te zoeken. Zij hadden meteen het hotel gebeld met de vraag of zij konden zoeken naar die tas. Maar tevergeefs, niets kunnen vinden. Om het half uur zou er zo'n hoteltransfer langs komen, dus kon dat nog afwachten. Ik dacht, ik ga wel zelf zoeken in die bus! Op het moment dat ik naar buiten loop, zie ik precies het busje staan waarmee ik naar de airport was gekomen en wist meteen dat hij daarin zou liggen. Maar volgens dat vrouwtje van de transfer, was dat onmogelijk want die bus was niet van hen. Nou, ik wist wel 1000% zeker dat dit hem was. We hadden nog met een zaklamp geschenen, maar helaas, niets te zien. Ik bedacht me toen dat ik samen met AJ nog ergens was gestopt om wat te vragen. Ook daar 6 keer gevraagd, ook nog laten vertalen in het Chinees, maar ook helaas. Achteraf bedacht ik me dat ik hem daar inderdaad heb laten staan. Helaas, helaas, niet meer kunnen vinden.
Er werd me nog gezegd dat ik mee naar het hotel mocht om te komen zoeken, maar dan zou ik nooit meer mijn vlucht halen, dus dat had ik ook zeker niet gedaan. Dus liep ik met dikke tranen over m'n wangen van vermoeidheid en stress naar de duane. Ik moest natuurlijk ook 3 keer worden gecontroleerd op mn paspoort, maar toen zag ik gelukkig AJ staan achter het laatste poortje die een uur op me heeft staan wachten! Zijn vlucht ging eerder, dus hij moest wel doorgaan toen ik ging zoeken. Hij schaamde zich kapot dat hij niet met me mee was gegaan. Ik heb even zwaar bij hem uitgehuild en hij had me weer goede moed ingesproken. Haha, ik ga tenslotte niet dood en mn paspoort, geld, telefoon, alles erop en eraan, had ik nog bij me. Nadat we samen nog een koffie hadden gedronken, was het tijd om allebei naar onze gate te gaan. Hij moest trouwens ontzettend opschieten want hij was echt veel te laat, hahah. Verder had ik een goede vlucht gehad en godzijdank was mijn bagage ook heelhuids meegekomen. Ik werd opgehaald van de airport door een vrouw van de school waar ik maandag begin. Zij heeft me naar mijn appartement gebracht waar ik nu ook zit. Ik kwam hier vanochtend om 10 uur aan en kon gelukkig meteen mijn kamer in. Het is een knus kamertje met twee bedden, keukentje, douche, kledingkasten en 2 bureautjes. Maar zover ik weet is deze kamer voor me alleen, dus nog even afwachten of er nog alsnog iemand bij kan komen. Dat zou ik trouwens wel heel gezellig vinden, daar niet van! Ik had even snel gedouched en ben toen lopend naar de supermarkt gegaan. Daar best wel veel gekocht dat ik het vervolgens zelf amper kon dragen. Het openen van mijn bankrekening en nieuwe simkaart ga ik maandag allemaal doen met de school. Daarbij zijn alle banken het hele weekend dicht. Ik was natuurlijk ontzettend moe toen ik boodschappen ging doen, maar ik wilde eigenlijk me zsm aanpassen aan de tijd hier. Overdag hier, is precies de nacht van thuis, dus ik liep als een zombie over straat zo moe was ik. Ik kon het dan ook niet laten om alsnog even te slapen. Ik heb nog niet echt mensen kunnen ontmoeten uit dit gebouw, maar dan komt ook omdat ik deze mensen eigenlijk gewoon niet zie. De receptie is vrijwel de hele dag dicht, dus het is een beetje zoeken nog. De mensen hier zijn wel ontzettend aardig en willen je zo goed mogelijk kunnen helpen, dat is wel prettig! het is inmiddels 6 u 's avonds geweest hier en al bijna pikdonker. Hoe raar is dat???