cultuurshock in Vietnam
Door: Ella Donders
Blijf op de hoogte en volg Ella
17 Januari 2016 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
De dag daarna ben ik naar sealife geweest; een mega groot aquarium door het hele gebouw daar je als het ware onderdoor kon lopen. Ondanks dat ik in Queensland ben geweest waar al deze zeedieren leven, heb ik ze niet of nauwelijks gezien. Zo vond ik het de moeite waard om alle dieren nog een keer op een rijtje te zien.
De dag daarna was het dan echt tijd om Aussie te verlaten en te vertrekken naar Azië voor de eerste keer. Mijn vlucht was allemaal prima, niets bijzonders. Zodra ik het vliegveld verliet in Ho Chi Minh City, had ik het idee dat iedereen buiten op de koningin aan het wachten was. Zonder grappen, duizenden mensen stonden achter de hekken te wachten op hun vrienden/familie. maar het zag eruit alsof ze op belangrijke of beroemde mensen aan het wachten waren. Ik was er dan ook zeker van dat ik de verkeerde uitgang had genomen. En ja hoor, ik weer terug. Het zag er zo raar uit: ik met mn grote backpack, vermoeide hoofd en kapot van mn lange reis naar vietnam met duizende mensen buiten die anderen aan het opwachten waren.
Tijd voor de taxi naar mn hostel. Ik had van tevoren al wat research gedaan bij mn vietnamese vriendinnetje die ik heb ontmoet in Brisbane over hoe duur een taxi is voor die afstand. Half uurtje taxi zou zo’n 8 euro moeten zijn. Ik ben ontzettend slecht met afdingen en vind het verschrikkelijk om te doen. Maar vanaf seconde 1 dat ik met een taxichauffeur aan het praten was, was ik een koningin in afdingen. Zo had een deal met een mannetje dat ik voor 170000dong naar mn hostel zou worden gebracht (7 euro), dus bracht hij me naar z’n auto. Vervolgens liep hij weer weg want hij wilde meer mensen in z’n auto hebben die hij dan kon wegbrengen. Zo heb ik 15 min moeten wachten op hem, maar vervolgens ben ik gewoon zelf weggegaan, want ik wilde gewoon naar m’n hostel! Voor mij was het 3uur ’s nachts! Zo ik naar een andere taxi, haha, ik voelde me zo stom. Mijn hostel was in District 1, het toeristen/backpackers district. Ik had dan ook een heel leuk hostel met elke avond gratis kroegentocht. De dag na mijn eerste nacht in het hostel, organiseerde mijn hostel ook een urban challenge waarbij je een groepje moest vormen met andere mensen uit je hostel om vervolgens de stad te bekijken. Onderweg kregen we opdrachten bij bepaalde bezienswaardigheden en moesten we foto’s maken. De groep die de meeste punten had, kreeg dan een gratis fles vodka die avond. Helaas, wij hadden verloren. Maar het was een leuke dag! Ondanks dat ik 4,5 week in Ho Chi Minh blijf, had ik alle belangrijke dingen al in 1 dag gezien, haha. Die avond was het natuurlijk tijd voor de kroegentocht. Er kwamen ook meerdere mensen van buiten ons hostel voor de kroegentocht. Wat een avond was dat zeg! Ook letterlijk iedereen die ik onderweg leerde kennen kwam uit Australïe! Echt oprecht iedereen, wel helemaal leuk!
Op zondag was het tijd om het gezellige district 1 te verlaten om naar de locatie van mn vrijwilligerswerk te gaan. Toen ik aankwam, had ik geen idee wat me zou overkomen. Het was stil, maar dat was omdat het zondag was. Ik was nog met niemand connected van de organisatie en had dus geen idee wat ik moest doen. Toen ik in de office (klein kamertje) kwam, zat daar één andere oudere vrouw die ook nieuw was en ook die maandag zou beginnen. Ik dacht, ohnee, ik hoop dat er ook jongere mensen zijn. Wel werd mij verteld dat alle andere vrijwillgers dit weekend weg waren voor een trip, maar zouden die avond terugkomen. Totaal kamen er 13 nieuwe vrijwillgers dat weekend, allemaal gezellig mensen. En raad eens, allemaal Australiërs. De groep in totaal bestaat uit 30 mensen, met 20 Aussie’s, 5 Amerikanen, 1 Engelsman, 2 Duitsen, 1 Franse en ik. Ik vind het alleen maar top dat ik geen Nederlanders om me heen heb en juist zoveel native English speakers. Die avond zijn we nog uit geweest met z’n allen, wat ook helemaal gezellig was. We zitten met onze campus een half uur rijden van district 1 af, we nemen dus een taxi, maar dat kost ook allemaal geen drol, dus dat maakt ook helemaaal niet uit.
Nadat ik op maandag morgen een introductie had gehad, kon ik maandag middag meteen beginnen met mn vrijwilligerswerk. Echter bleek er een misverstand te zijn met mn programma. Ik had hospital geboekt, waarbij ik er dus vanuit ging dat ik in het ziekenhuis zou werken. Dat was ook de beschrijving van mn progamma. Echter bleek dit bouwen voor het ziekenhuis te zijn. Dit was anders dan het programma Medical waarbij je wel echt in het ziekenhuis zou zijn. Ik dus best een beetje in de stress, want no way dat ik 4 weken ga bouwen. Ik wil met mensen in contact zijn, daarvoor wilde ik vrijwilligerswerk doen! Gelukkig kon ik op dinsdag beginnen in de special needs (gehandicapten zorg), totdat ik kon switchen naar Medical. Echter moest er wel het een en ander gebeuren voordat ik naar Medical kon gaan. Op dinsdag vond ik de gehandicapten zorg zo leuk, dat ik besloot om in dit programma te blijven. De kids zijn geweldig! Ze hebben eigenlijk voornamelijk een fysieke beperking met een leeftijd tussen de 2 en 17 jaar oud. Één jongen van 15 wil heel graag Engels leren, dus die leer ik elke dag een beetje Engels, maar hij is nauwelijks te verstaan. Ze hebben allemaal zo hun wens wat we ze leren en na 4 dagen ken ik die kids best wel goed, dus weet ik wat ze wel en niet kunnen doen en maken.
Mijn programma voor de dag is als volgt: wekker om 6.45, douchen om 7.00. ontbijt tussen 7.15 en 8. We hebben ons onbijt, lunch en avondeten hier in het restaurant op de campus, wat wordt gerunt door studenten die in opleiding zijn. We krijgen van onze organisatie coupons voor de hele week. Om 8.20 moeten we klaar staan om naar onze locatie te lopen. Dit duurt ongeveer 25 minuten. We zijn in mijn programma op het moment met 8 vrijwilligers. Twee meiden van de organisatie lopen altijd met ons mee en blijven ook op de daycare. We komen daar rond 9 uur aan en spelen een uurtje met die kids, om 10 uur alles opruimen en de tafel klaarmaken voor de lunch. Ik weet het, bizar vroeg. Dan zingen we kinderliedjes voor ze en om half 11 komt de lunch. We helpen de kids met eten geven en om 11 uur maken we de ruimte schoon en hebben de kids hun middagdutje. Wij gaan dan terug naar onze campus voor lunch en gaan om 1.30pm weer terug naar de daycare. We zijn daar iets voor 2 en spelen weer met ze tot 4. Ook hebben ze dan een middagpramma wat elke dag weer anders is. Zo zijn we om half 5 weer terug. Even relaxen, maar we moeten voor 18.30 hebben gegeten, want daarna sluit het restaurant. Ik moet nog heel erg wennen aan die vroegen tijden voor eten! We hebben de avond vrij en soms gaan we uit en doen iets anders leuks in de stand of bij ons in de buurt. Zo hebben we om de hoek een restaurantje wat we de 4000 noemen. Ze hebben daar namelijk bier voor 4000dong wat neerkomt op 16 eurocent per bier. We komen daar ook alleen maar om bier te drinken, vandaar de naam 4000.
Voor het weekend is iedereen weggeweest. Echter bleef ik hier met een andere meisje, want we moesten het een en ander voor thuis doen qua studie. Daarbij vind ik het wel prima om na 3 maanden elke dag dingen doen, even een weekend voor mezelf te hebben. Aangezien de decentrale selectie van tandheelkunde aan de ACTA alweer bijna begint, moest ik daar het een en ander voor voorbereiden. Daarnaast moest eens uitzoeken wat ik allemaal kan doen voor de weekenden hier. Ik heb nog 2 weekenden hier en zit er aan te denken om volgend weekend naar Mui Ne te gaan. Mijn vrijwilligersorganisatie bied aan dat je gratis daar naartoe kan, maar dan moet je wel zo’n 4 uur per dag met de studenten daar zijn om ze Engels te leren. Zo’n 5 vrijwilligers uit onze groep zijn daar nu, en lijkt me heel leuk om te doen! Het weekend daarna wil ik wel naar Dalat met wat mensen van hier en het weekend daarna is het alweer tijd om het hier te verlaten. Ik heb dan 9 dagen voor mezelf voordat papa komt om samen van zuid naar noord Vietnam te reizen! Kan niet wachten! Voor deze 9 dagen voor mezelf heb ik in gedachten om naar Nha Trang te gaan. Lekker strand, party en veel dingen te doen daar. Daarbij viert Vietnam in deze 9 dagen hun nieuw jaar, dus er zal genoeg te doen zijn! Ik zat er eigenlijk aan te denken om naar Cambodja of Thailand te gaan, maar dat is te ingewikkeld met mn visum. Ik heb namelijk een single entry visum en kan dus niet terugkomen naar Vietnam, tenzij ik een nieuwe aanvraag waar ook weer veel ingewikkelde stempelvoorwaarden aan vastzitten. Kortom, ik dacht, ik ga lekker naar Nha Trang, helemaal leuk, geen gezeur met ingewikkelde visa’s want ik blijf in Vietnam.
Ohja, voordat ik afsluit na deze mega lange blog, is er nog wel iets grappigs te vertellen. Teresa is het andere meisje dat dit weekend hier was. Zij is helemaal gezellig en woont net buiten New York. Zij heeft nog steeds last van haar jetlag en was ziek, dus deed het lekker rustig aan dit weekend. We hebben gisteravond ook veel te lang in het restaurant gezeten want we waren maar niet uigekletst. Het restaurant was al bijna afgesloten toen we bedachten dat het maar tijd was om te gaan. Toen we vervolgens allebei nog beneden moesten zitten voor het wifi en ik op haar wachten totdat ze klaar was, was ik maar Netflix begonnen. Tot mijn grote vreugde was er het tweede seizoen van The 100 beschikbaar, dus begon ik meteen te kijken. Zij vertelde ook meteen dat dat haar favoriete serie is en seizoen 2 al had gezien. Nadat ik al 100 x had voorgesteld om met me mee te kijken, stemde ze toch en zaten we samen te kijken in het donker, buiten, op de lege campus. Vervolgens konden we mn tablet zo bouwen dat we onze eigen bioscoop hadden gemaakt. Zo hebben we 5 afleveringen achter elkaar gekeken en we waren zo excited omdat het zo spannend was! Ik ga dan ook zo weer verder kijken met haar
See ya, everyone!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley