Vrijwilligerswerk zit er alweer op!

Wauw, mijn vrijwilligerswerk zit er alweer op… Vier geweldige weken gehad met de kids van de special needs. Wat hebben die kinderen een lol met elkaar en wat zien ze er gelukkig uit. Gedurende deze weken heb ik ze natuurlijk veel beter leren kennen. Zo heeft mijn favoriete kindje van 3 jaar oud het syndroom van Down, maar ziet eruit als het gelukkigste kind op aarde. Haar naam is Bong en ze vindt alles wat ze ziet interessant, kan natuurlijk geen woord engels, zelfs in het Vietnamees spreekt ze nog geen woord. Wel vind ze het engelse alfabet heel leuk! Ze kan zelfs al bepaalde letters uitspreken in het engels! Dan is mijn andere beste vriend daar Hieu (Hioe). Hij is 15 jaar oud, weet niet zo goed wat zn beperking is, maar kan niet lopen en gaat dat ook nooit kunnen. Hij heeft moeite met het gebruiken van zn handen, maar doet ontzettend zn best. Zo kan hij bijvoorbeeld wel schrijven. Elke ochtend is hij mega blij me te zien, want zo lief is om te zien! Ik doe namelijk elke ochtend Engels met hem. Zo doen we het engelse alfabet, cijfers en zinnen in het Engels. Wat hij altijd elke ochtend vraagt is: How are you? En dan hebben we een gezellig gesprek! Hij verstaat engels heel goed! Dat is zo gaaf! Alleen het uitspreken vindt hij lastig. Maar sowieso is spreken moeilijk voor hem. Ah, ik mis deze kids nu al! Gelukkig heb ik 293748927839487 foto’s met ze. Er was ook een ander Nederlands meisje in ons programma, maar van een andere organisatie en dus ook in een ander huis. Zij kwam tegelijkertijd aan als ik en zij is afgelopen weken bezig geweest met een boek over de kids. Zo word elk kind apart bekeken en schrijft ze een stukje over ze met belangrijke info zoals hun eetgewoontjes (normaal eten of puree, doelen om te verbeteren aan hun beperking, wat ze fijn vinden en wat niet. Ik heb haar daar zo ook een beetje mee geholpen. Ik kan inmiddels echt hele boeken schrijven over die kids!
Ik heb verder ook echt een geweldige tijd met de andere vrijwillgers gehad! Voornamelijk met twee Australische meisjes en twee Amerikaanse meisjes van mn kamer! Lekker uiteten geweest en uitgaan. Maar natuurlijk ook veel tijd doorgebracht met mn andere vriendinnetjes hier! Vorig weekend ben ik met Teresa (ander Amerikaans meisje) naar Dalat gegaan. Geweldige stad! Ik miste de koud wel een beetje en dat kwam precies goed terug hier. We hadden de nachtbus genomen van Ho Chi Minh naar Dalat, maar kwamen om 5 u ’s ochtends aan en ik vroor echt dood. Zo koud was het daar! Oke, ik ben natuurlijk geen koud meer gewend, want ik heb geen kou gevoeld de afgelopen 4 maanden. Het was zo’n 13 graden daar. Overdag was het top! 25 graden ofzo, lekker fris! We hadden een super hostel! Family hostel, gerund door een echtpaar van zo’n 28 jaar oud. Heel erg betrokken met de backpackers daar. Hij was ook de eigenaar van een moterbike tour organisatie. We hebben dan ook die tour gedaan en we hadden onze eigen guide en konden onze eigen scooter berijden. Ohja, twee andere meisjes van onze campus waren van plan dat weekend naar hoi an te gaan, maar de trein zat vol voor ze. Kortom, ze hadden hun plannen gewijzigd en kwamen met ons naar Dalat, in dezelfde bus en dezelfde kamer in het hostel! Die bedden waren geweldig. Zonder grappen het beste bed dat ik heb gehad in 4 maanden! Toen we de bus weer terug namen naar Ho Chi Minh, was het ook een nachtbus. Weer kwamen we om 5u ’s ochtends aan, maar nu konden we meteen naar ons bed op de campus. 2 uurtjes verder slapen en door naar onze placement! Ik was kapot, maar ik stond er!
Inmiddels heb ik mn trip naar Mui Ne en Nha Trang gepland en ben ik weekje uit de stad weg. Het is hier komende week nieuw jaar, dus iedereen vertrekt uit de stad terug naar hun hometown om daar 4 dagen te feesten. Ik zit precies in de periode in Mui Ne, dus ben benieuwd! Ik heb trouwens een geweldig hostel geboekt in Mui ne: in een tentje letterlijk aan het strand. Hoe geweldig is dat??!! Vrijdag ochtend neem ik de bus terug naar Ho Chi Minh, nog 2 daagjes in mn vertrouwde hostel waar ik in het begin was en waar ik altijd de kroegentocht doe met mn mede vrijwiliigers van de campus. Daarna papa ophalen van het vliegtuig en 2 geweldige weken met papa in Vietnam!